Προϋπόθεση για την άσκηση αγωγής απόδοσης του μισθίου σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης εμπορικής μίσθωσης για ιδιόχρηση είναι η προηγούμενη επί τριάντα μήνες άσκηση του επαγγέλματος του εμπόρου εκ μέρους του εκμισθωτή. Κατ’ εξαίρεση δεν απαιτείται η προηγούμενη άσκηση του επαγγέλματος του εμπόρου, σύμφωνα με το άρθρο 17 περ. α΄ του Π.Δ. 34/1995, όταν η καταγγελία γίνεται για ιδιόχρηση από τους κατιόντες του εκμισθωτή ή του κυρίου. Ως κατιόντες νοούνται αποκλειστικά τα τέκνα του εκμισθωτή ή κυρίου και όχι άλλοι κατιόντες (όπως λ.χ. οι έγγονοι ή δισέγγονοι αυτών). Απόρριψη αγωγής ως νόμω αβάσιμης. Ο ενάγων, ο οποίος τυγχάνει έγγονος και όχι τέκνο του αρχικού εκμισθωτή, δεν εμπίπτει στην έννοια του κατιόντος κατ’ άρθρο 17 περ.α΄ του Π.Δ. 34/1995 και ως εκ τούτου δεν εξαιρείται της υποχρέωσης που θέτει η διάταξη του άρθρου 16 παρ. 3 του Π.Δ. 34/1995 περί άσκησης από μέρους του για χρονικό διάστημα 30 μηνών του επαγγέλματος του εμπόρου. Εφόσον ο ενάγων δεν πληρεί την προϋπόθεση της άσκησης εμπορικής δραστηριότητας για χρονικό διάστημα 30 μηνών, η ασκηθείσα από μέρους του καταγγελία για ιδιόχρηση δεν είναι έγκυρη. Στην αγωγή απόδοσης μισθίου νομιμοποιείται παθητικά ο μισθωτής. Απόρριψη αγωγής ως απαράδεκτης, ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης, κατά το σκέλος που στρέφεται κατά του νομίμου εκπροσώπου της μισθώτριας εταιρείας.
[Πηγή: http://www.dsanet.gr/1024×768.htm]
